Gen 4 | PesOV | STEP | و آدم، زنخود حوا را بشناختو او حامله شده، قائنرا زایید و گفت: «مردیاز یهوهحاصلنمودم.»

Genesis 4

1 و آدم، زنخود حوا را بشناختو او حامله شده، قائنرا زایید و گفت: «مردیاز یهوهحاصلنمودم.»

2 و بار دیگر برادر او هابیلرا زایید. و هابیلگلهبانبود، و قائنكاركُنزمینبود.

3 و بعد از مرور ایام، واقعشد كهقائنهدیهایاز محصولزمینبرایخداوند آورد. 4 و هابیلنیز از نخستزادگانگلۀ خویشو پیهآنها هدیهایآورد. و خداوند هابیلو هدیۀ او را منظور داشت، 5 اما قائنو هدیۀ او را منظور نداشت. پسخشمقائنبهشدتافروختهشده، سر خود را بزیر افكند.

6 آنگاهخداوند بهقائنگفت: «چرا خشمناكشدی؟ و چرا سر خود را بزیر افكندی؟ 7 اگر نیكوییمیكردی، آیا مقبولنمیشدی؟ و اگر نیكویینكردی، گناهبر در، در كمیناستو اشتیاقتو دارد، اما تو بر ویمسلط شوی.»

8 و قائنبا برادر خود هابیلسخنگفت. و واقعشد چوندر صحرا بودند، قائنبر برادر خود هابیلبرخاسته، او را كشت.

9 پسخداوند بهقائنگفت: «برادرتهابیلكجاست؟» گفت: «نمیدانم، مگر پاسبانبرادرمهستم؟»

10 گفت: «چهكردهای؟ خونبرادرتاز زمیننزد منفریاد برمیآورد!

11 و اكنونتو ملعونهستیاز زمینیكهدهانخود را باز كرد تا خونبرادرترا از دستتفرو برد. 12 هر گاهكار زمینكنی، همانا قوتخود را دیگر بهتو ندهد. و پریشانو آوارهدر جهانخواهیبود.»

13 قائنبهخداوند گفت:«عقوبتـماز تحملـمزیـادهاست. 14 اینكمـرا امـروز بـر رویزمیـنمطـرود ساختـی، و از رویتـو پنهـانخواهـمبـود. و پریشـانو آوارهدر جهانخواهمبود و واقعمیشـود هـر كهمرا یابـد، مـرا خواهـد كشت.»

15 خداونـد بـهویگفت: «پسهـر كهقائـنرا بكشـد، هفـتچنـدانانتقـامگرفتـهشـود.» و خداونـد بهقائـننشانـیایداد كههـر كهاو را یابـد، ویرا نكشــد. 16 پـسقائناز حضور خداونـد بیـرونرفـتو در زمیـننـود، بطـرفشرقــیعـدن، ساكــنشـد.

17 و قائنزوجۀ خود را شناخت. پسحاملهشده، خنوخرا زایید. و شهریبنا میكرد، و آنشهر را بهاسمپسر خود، خنوخنامنهاد. 18 و برایخنوخعیراد متولد شد، و عیراد، مَحُویائیلرا آورد، و مَحُویائیل، مَتُوشائیلرا آورد، و مَتوشائیل، لَمَكرا آورد.

19 و لَمَك، دو زنبرایخود گرفت، یكیرا عادهنامبود و دیگریرا ظِلَّه. 20 و عاده، یابالرا زایید. ویپدر خیمهنشینانو صاحبانمواشیبود.

21 و نامبرادرشیوبالبود. ویپدر همۀ نوازندگانبربطو نیبود.

22 و ظِلَّهنیز توبلقائنرا زایید، كهصانعهر آلتمسو آهنبود. و خواهر توبلقائن، نعمهبود.

23 و لَمَكبهزنانخود گفت: «ایعادهو ظله، قولمرا بشنوید! ایزنانلَمَك، سخنمرا گوشگیرید! زیرا مردیرا كشتمبسببجراحتخود، و جوانیرا بسببضربخویش. 24 اگر برایقائنهفتچندانانتقامگرفتهشود، هر آینهبرایلَمَك، هفتاد و هفتچندان.»

25 پسآدمبار دیگر زنخود را شناخت، و او پسریبزاد و او را شیثنامنهاد، زیرا گفت: «خدا نسلیدیگر بهمنقرار داد، بهعوضهابیلكهقائناو را كشت.» 26 و برایشیثنیز پسریمتولد شد و او را اَنوشنامید. در آنوقتبهخواندناسمیهوهشروعكردند.